Boogie Nights (1997)

Met oa: Julianne Moore, Mark Wahlberg, Burt Reynolds, Heather Graham, Philip Seymour Hoffman, William H Macy

Deze film had ik jaren geleden al gezien en ik vond het leuk om een kijkje te nemen in de wereld van de porno.
Een mainstream film over dit onderwerp was er nog nooit gemaakt dus dat maakte het wel speciaal.

Het verhaal gaat over Eddie Adams met wie het op school niet zo goed gaat.
In een club wordt hij gespot door Jack Horner, een pornofilm maker die in hem een rijzende ster ziet.
Na zijn eerste film samen met Rollergirl wil iedereen meer van hem zien en maakt hij in korte tijd carrière mede door zijn wel heel erg grote apparaat.
Als hij zijn ouders in de steek laat krijgt hij een plaatje in de Horner familie waar Jack’s vrouw Maggie (artiesten naam Amber) zich over hem ontfermd.

Maggie heeft een zoontje van 6 die ze niet vaak ziet en als hij haar belt terwijl er een groot feest gaande is en niemand haar onder haar eigen naam kent verliest ze het contact helemaal.
Ze is er kapot van en werpt zich steeds meer op als moeder van Eddie, die inmiddels de artiesten naam Dirk Diggler genomen heeft, en Rollergirl.

Ondertussen gaat bijna iedereen aan de drugs en leven ze alsof het allemaal niet opkan.
Het geld stroomt binnen en niets is te gek.
Als Jack Horner te horen krijgt dat video het helemaal gaat worden beseft hij dat hij een keus zal moeten maken.
Blijft hij gokken op bioscopen of op thuispubliek?

Dirk heeft ondertussen zoveel eigendunk gekregen dat Jack hem er uit gooit.
Hij moet zijn geld op een andere manier gaan verdienen en doet dat door zichzelf te laten bekijken terwijl hij het met zichzelf doet voor $10.
Dat loopt niet goed af en uiteindelijk komt ie terug bij Maggie en Jack die hem weer liefdevol in hun vreemde familie opnemen.

Deze film is nergens platvloers en laat toch duidelijk zien hoe dit wereldje in elkaar zit.
Er is lang gespeculeerd of het geslachtsdeel van Wahlberg echt of nep was maar hij heeft toegegeven dat het toch een prothese was.
Onlangs vertelde hij dat nogmaals bij Graham Northon.

En als je toch gaat kijken, let dan ook even op de soundtrack want die geeft een heel mooi tijdsbeeld.

Deze film krijgt van mij een 8.5.