Robot & Frank (2012)

Met oa: Frank Langella, Liv Tyler, Susan Sarandon, Peter Skarsgaard (stem van de robot)

Een oude crimineel en dief (Frank) begint een beetje vergeetachtig te worden, en zijn zoon Hunter wil niet iedere week dat hele eind naar zijn vader toe te rijden.
Voor een verzorgingstehuis is het nog veel te vroeg dus koopt hij een robot voor zijn vader.
Het is de bedoeling dat die hem gezelschap gaat houden en er zo voor zorgen dat hij een beetje bij blijft.
En hij is natuurlijk handig om het nodige in de huishouding te doen.

Frank laat het allemaal gelaten over zich heen komen en doet net offie gek is.
Als de robot zich met het eetpatroon van Frank begint te bemoeien en komt met een bewegingsschema gaat Frank klagen bij zijn dochter Madison.
Die vind het belachelijk dat Hunter hun vader een robot gegeven heeft en zeurt bij haar broer  om dat ding weg te halen.

Ondertussen verteld de robot dat hij eigen initiatieven ven Frank moet steunen zolang het goed voor het lichamelijke en geestelijke gestel is
Als Frank in een winkel een beeldje probeert te jatten en gesnapt wordt, en hij het beeldje neerzet blijkt eenmaal thuisgekomen dat de robot het beeldje meegenomen heeft.
De robot denkt dat Frank het beeldje door de schrik vergeten was.
Bij Frank gaat een lichtje op.
Wat als hij de robot wat dingen bij gaat brengen?
Hij begint met het openmaken van sloten en de Robot doet het heel erg goed.
Er ontstaan zo een zee van mogelijkheden, en Frank begint zijn robot steeds aangenamer gezelschap te vinden.

Ondertussen komt Frank ook graag in de bibliotheek, en niet vanwege de boeken want die zijn er bijna niet meer.
De bibliothecaresse is wel heel erg leuk en ze vertelt hem dat ze het eigenlijk heel erg jammer vind dat alle boeken weggaan want de bieb wordt omgetoverd tot buurtcentrum.
Ze laat hem een hele oude druk van Don Quichotte zien, en merkt dat ze moeilijk afstand kan nemen van het boek.
Je raadt het al…….Frank en zijn Robot gaan het voor har stelen.

Deze film is leuk, maat er zitten ook wat gevoelige momenten in ( ja ik heb de doos met tissues nodig gehad maar dat heb ik wel vaker.
De vriendschap die opbloeit tussen Frank en zijn robotmaatje is zo leuk om naar te kijken en voelt nergens gekunsteld, en je ziet ook dat het steeds beter gaat met Frank.
Aandacht doet dus wonderen.
Ik zou zo’n robot wel grappig vinden in huis…….best makkelijk soms….
Maar de film geeft ook een tijdsbeeld weer.
We willen onze ouders vaak niet in huis nemen, maar we willen ze ook niet in een verzorgingstehuis op laten nemen.
Maar we willen ook niet uren bij ze gaan zitten want hun kleven staat vaak zo ver af van het onze.
Ja…..ik dacht ook wel eens “bah weer zo’n verplicgting” om zondags naar mijn moeder te gaan maar geloof me…….als ze er niet meer zijn dan zou je willen dat je nog iedere zondag kon gaan……….
Koester ze zolang ze er nog zijn…….het kan zomaar je laatste bezoekje zijn!

Eindoordeel, een 7.5

O…..en Frank Langella speelde ook al een hele goede rol als de merkwaardige man in The Box.