Ik kijk graag naar documentaires en vanavond was er weer een die ik heel erg interessant vond.
Het ging over de verdediging van Robert M door advocatenkantoor Anker en Anker.
Zelden heb ik met zo’n dubbel gevoel zitten kijken en mijn afkeer voor de advocaten werd steeds groter.
Dat iedereen recht heeft op verdediging, wat ie ook gedaan heeft dat snap ik best maar mag ik dan alsjeblieft ook zeggen dat deze meneer, Robert M, het monster van Riga wat mij betreft geen verdediging verdiend?
Met stomheid geslagen heb ik zitten kijken hoe deze meneer in honger en dorst staking is gegaan om iets voor elkaar te krijgen (hij wilde geen cameratoezicht in zijn cel) en dacht dat zo even af te kunnen dwingen.
Toen een van de advocaten zei dat ie dit niet lang vol kon houden omdat ie dan dood zou gaan dacht ik”laat lekker doodgaan hij verdiend de doodstraf toch al (maar die hebben we niet in Nederland) had ik ergens bewondering voor die advocaten.
Ze zijn er voor hun cliënt maar hoever ga je daarin (dit stel gaat in mijn ogen veel te ver)
Aan de andere kant begrijp ik de bedreigingen en de ruiten die eruit gegooid zijn op hun kantoor ook heel erg goed.
Als een van de advocaten zegt niet blij te zijn met het oordeel van het Pieter Baancentrum kan ik er echt niks meer aan doen.
Ja, ik heb ineens zo’n hekel aan dit walgelijke advocatenclubje!
Ik weet het….ze verdedigen iemand maar dat je dan zoiets kunt gaan zeggen.
En dan ook nog de opmerking dat ze het niet oké vinden dat de ouders van de slachtoffers spreektijd krijgen tijdens de rechtszaak
Dat vinden ze niet goed want alleen de slachtoffers zouden mogen praten.
Tja…hun cliënt was zo’n flinke vent om zich te vergrijpen aan hulpeloze kinderen!
En die kunnen vaak nog niet praten hè….want daar zocht ie ze op uit!
En dan miepen als die ouders hun verhaal willen doen?
Ik heb de hele documentaire afgekeken en dat vond ik best moeilijk.
Er zijn regels, en dat die er zijn is goed maar voor bepaalde dingen (lees delicten) zouden die echt aangepast mogen worden.
Dat Tjaling van der Goot ( partner van de gebroeders Anker) letterlijk heeft gezegd dat “seksueel binnendringen bij een baby” geen verkrachting mag worden genoemd vind ik echt onbegrijpelijk!
Hoe moet je het dan noemen?
Mishandelen?
Molesteren?
Tjalling van der Goot (ik kan een leuke opmerking maken over zijn naam) zegt op een gegeven moment dat het aantal dossiers wat hij moet lezen erg veel is en dat het nogal heftig is.
Van veel kinderen zijn ook beelden, of hij die ook moet bekijken weet ik niet maar hoe kun je, als je alles leest nog tegen je cliënt zeggen dat ie moet stoppen met zijn honger en dorst staking?
Robert is al eerder gepakt voor pedofilie en gaat nu vrolijk in een crèche werken waar hij zich ook aanbied als privéoppas.
Als ie bij mensen thuis op ging passen nam ie een rugzakje mee waar zijn liefhebbende echtgenoot een camera en een flesje glijmiddel in had gedaan)
Dit alles laat zien dat hij geen spijt heeft van eerdere daden en daarom gaat TBS ook helemaal niks doen,behalve ons heel veel geld kosten.
En dan de ouders van de slachtoffertjes.
Het moet onverteerbaar zijn dat er advocaten zijn die de je monddood willen maken omdat jij de details van het misbruik kunt vertellen en zo het smerige karakter van jouw cliënt aan het licht brengt.
Laat ik niet zeggen wat ik de advocaten eigenlijk toewens want wat ik ze vanavond allemaal heb horen zeggen, daar wordt ik echt kotsmisselijk van.
Wat ik Robert toewens?
Sorry als ik je nu shockeer maar die wens ik een hele langzame pijnlijke dood toe!
Als je geen respect hebt voor anderen en denkt dat je met kinderen mag doen wat je wilt dan heb je al het recht om te blijven leven verspeelt, maar dat is mijn mening……..
You took the words right out off my mouth ……..
And it even wasn’t a hot summer night…. 😛
Fijn te lezen dat er meer mensen zijn die er zo over denken!