Boeken over sadomasochisme zijn altijd controversieel geweest en nu zijn ze dat nog steeds. De boekenserie “Fifty Shades” van E.L.James brachten de tongen flink in beweging (ja ik weet het, die kun je op meerdere manieren opvatten) en iedereen had er een mening over. Het was nog nooit voorgekomen dat een boek met dat onderwerp in de bestsellerlijst stond. En op een bepaald moment stonden alle 3 de delen daarin, in de top 10! Wat ik daarvan vond kun je hier lezen (deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4 ). Maar toen ik ze gelezen had dacht ik”wacht eens…er was al eens zo’n boek” maar dat heb ik nooit in de bieb kunnen vinden. Nu vond ik het wel en ik was zo nieuwsgierig! Ik kon niet wachten om het te gaan lezen, en dat ben ik ook gaan doen…….open minded, zonder vooroordeel. Maar laat ik eerst iets over de achtergrond vertellen.
Het boek kwam in 1969 voor het eerst in een Nederlandse vertaling uit, en Andreas Burnier wist, in het literair tijdschrift Bijster te vertellen dat het een “literair brok super-fascisme”was, getuigde van “SS-mentaliteit” en het was ook nog eens “masturbatie-stof voor heren”. Dat laatste wilde vertaler Adriaan Morriën in zijn repliek niet ontkennen. Maar wat had Burnier tegen masturbatie? Morriën, niet wars van erotisch experiment en schrijvend in een tijd van opgewekte seksuele revolutie, lijkt Histoire d’O mede gewaardeerd te hebben om de sociale strekking van de roman: “Als afschrikwekkend voorbeeld [kan het boek] een nuttige rol (..) spelen in de vrijmaking van de Hollandse vrouw,” schreef hij in Bijster In het nawoord oppert de vertaler zelfs dat “heel wat huwelijken er waarschijnlijk mee gebaat zouden zijn (..), wanneer mannen en vrouwen elkaar van tijd tot tijd liefdevol zouden afranselen.” Jammer alleen, constateert Morriën, dat er in het boek geen sprake is van wederkerigheid bij het ranselen. Anderen hebben het boek ook een “sprookje voor volwassenen” genoemd. Nou, dat is misschien wel een goede vergelijking omdat sprookjes vaak ook gruwelijk zijn.
Ik moet eerlijk zeggen dat tegenover dit boek de Fifty shades of Grey boeken erg soft zijn De boeken van E.L. James gaan niet alleen over sadomasochisme. Dit boek eigenlijk wel. De hoofdpersoon (O) wordt door haar minnaar Rene naar een huis gebracht waar haar bij zal worden gebracht hoe ze iedereen volledig ter wille moet zijn. Eigenlijk is ze daar is constant aan het verwerken, nadenken, vooruitdenken, en aan het voorbereiden, en verder heeft ze eigenlijk geen leven. Ze zegt nooit nee (zelfs niet tegen anale verkrachting en oprekking door steeds groter wordende bakelieten dildo’s) en laat zich door iedereen gebruiken die haar maar hebben wil (en altijd op een “niet zo zachtzinnige” manier. Niet alleen sexueel maar ook in de vorm van afranseling en andere lijstraven. De “heren” gedragen zich altijd als beesten. En dat gaat ver! Jezelf laten slaan met een zweep totdat je wonden hebt dat is de ultieme overgave. En uiteraard krijg je daar littekens van, maar dat moet ook volgens de meesters waar zij mee te maken heeft.
Rene blijft haar vertellen dat hij van haar houdt, maar het is wel apart dat hij het straffen hoofdzakelijk aan anderen overlaat. Nadat O een traject heeft afgelegd krijgt ze een ring van ijzer om te laten zien dat zij iemands bezit is. Rene neemt haar mee terug naar huis en O denkt dat het nu afgelopen is. Maar niets is minder waar! Rene geeft haar af aan Sir Stephen, alsof het een ding is wat je even uit kunt lenen. Eigenlijk totaal respectloos, en dan vind die “Sir” ook nog dat hij te mild is geweest voor O. Dus volg er nog meer slaag, misbruik etc, en O ondergaat dat allemaal zonder gemor! Ze krijgt ook nog van Rene te horen dat hij wil dat ze een meisje wat O kent in moet zien te lijven zodat zij ook een slavin wordt. En als dat meiske dat niet wil dan mag ze zelfs geweld gebruiken! En Sir Stephen stuurt haar uiteindelijk naar een vrouw( Anne Marie) Een vrouw die nog erger is dan hij. Wat er daar allemaal gebeurde vond ik echt gruwelijk. O krijgt er 2 ringen tussen haar benen waaraan grote schijven komen te hangen met daarin haar naam en de naam van haar “eigenaar” Het zijn eigenlijk piercings die met een hamer in elkaar worden geslagen en nooit meer open kunnen tenzij je ze open gaat vijlen wat mij gezien de plaats, vreselijke beelden voor mij doet zien. Brrrrrr En ze wordt op haar billen gebrandmerkt. Zo diep dat het reliëf een centimeter diep is. In mijn ogen moet je wel een ziekelijke geest hebben om dit te verzinnen (ik ga er maar vanuit dat alles fantasie is) En dan het steeds strakker insnoeren van haar middel omdat de rest dan voller lijkt. Insnoeren tot je het middel van O met 2 handen kunt omvatten. Ziekelijk gewoon, en nog gevaarlijk ook. Ik begrijp echt wel dat het allemaal fictie is maar je zult een gek maar op gedachten brengen! Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand inspiratie opdoet uit een boek. Als je iemand daadwerkelijk dagen achtereen met een dildo in zijn of haar achterste laat lopen dan is dat vragen om moeilijkheden. Kijk maar naar Keizerin Elisabeth (waar de verhalen van Sissi op gebaseerd zijn) Haar middel en ribbenkast waren volledig vervormd.
In het boek gebeuren al deze dingen alleen bij vrouwen. En, op een enkele uitzondering na zijn de mannen de sadisten. Maar vergeet niet……..dit boek is geschreven door een vrouw. Ze schreef het voor haar baas. Om de “spanning” erin te houden want zij hadden al jaren een geheime seksuele relatie met elkaar, maar ook omdat hij gezegd had dat vrouwen geen erotisch verhaal konden schrijven. Dat geeft toch te denken. Zouden ze daadwerkelijk dit soort dingen hebben gedaan? Hield hij hiervan? Of wilde zij hem duidelijk maken dat ze meer wilde? Ik heb echt geen idee maar het feit dat dit boek door een vrouw geschreven is laat in mijn ogen zien dat vrouwen net zo erg of misschien nog veel erger dan mannen kunnen zijn. Op een gegeven moment komt er een nieuw personage in het boek, ene Jacqueline, een model waar O verliefd op wordt. Ze is zo dom om dat tegen Rene en Sir Stephen te zeggen want vanaf dat moment is er nog maar een doel: Jacqueline moet ook ingelijfd worden! Jacqueline werkt niet echt mee, maar Rene verteld dat hij inmiddels verliefd is op Jacqueline……of O even extra haar best wil doen om Jacqueline zover te krijgen dat ze ook een slavin wil worden. Sir Stephen zegt uiteindelijk dat het anders maar onder dwang moet. Het 15 jarige zusje van Jacqueline, Nathalie, is ook een slachtoffer. Dat ze minderjarig is maakt niet uit, en dat stoort me heel erg. Ik weet dat het allemaal fantasie is maar toch. Al is het natuurlijk zo dat pedofilie pas de laatste 10-15 jaar een vies woord is. Eerder had men er niet zo’n moeite mee dat, veelal mannen, het deden met jonge kinderen. Best gek eigenlijk als je erover na gaat denken. Het laatste hoofdstuk is in deze herziene versie weggelaten. Misschien wel juist omdat men tegenwoordig anders tegen pedofilie aankijkt.
O keert terug naar het landhuis waar alles begon en, na alles wat ze heeft laten doen (zich laten piercen met heftige ijzeren ringen en brandmerken) laat Sir Stephen haar daar in de steek. Het “proces” is volbracht dus nu is het niet meer interessant. In het alternatieve einde gaat de schrijfster nog een stapje verder. Omdat Sir Stephen haar verlaat vraagt O toestemming aan Sir Stephen (echt het moet niet gekker worden) om dan maar zelfmoord te mogen plegen! En hij geeft haar toestemming…… Ik begrijp dat het hele boek een fantasieverhaal is maar hoe ziek moet je zijn om deze dingen te verzinnen? Er wordt met mensen omgegaan alsof het poppen zijn, en degene die het nawoord schreef zegt wel dat O altijd toestemming moest geven voor alles wat er gebeurde maar zo’n persoon zou je in het echte leven regelrecht naar een psychiatrische instelling sturen. Vond ik het een prikkelend boek? Nee totaal niet, eerlijk gezegd vond ik een aantal scenes echt walgelijk. Regelmatig heb ik het boek dichtgeklapt omdat ik niet verder wilde lezen. Ik kan best veel hebben maar ik kan dingen voor me zien en dat was hier zeker geen pre! Heeft dit boek met BDSM te maken? Ja aan de ene kant wel, maar aan de andere kant is het zo gestoord dat het eerder lijkt op een dagboek van iemand met een gestoorde geest. Er zullen best mensen zijn die opgewonden raken als ze dit boek lezen, en dat vind ik aan de ene kant zorgelijk…….aan de andere kant is het minder erg om erover te fantaseren dan het daadwerkelijk in de praktijk te brengen. Als je dat zou willen, van een ander een soort gebruiksvoorwerp maken, dan is het tijd om jezelf op te laten nemen, en een langdurige behandeling te ondergaan. Ik heb veel met “Fantasy” maar dan op een hele andere manier. Meer met fantasiewerelden, “vreemde” wezens (shape-shifters, vampieren, weerwolven ed) maar dit was van een heel andere aard. Gezien het onderwerp kan ik me goed voorstellen dat het boek zo controversieel was, en misschien nog wel is, maar om nou te zeggen dat het goed geschreven is…. Van mij krijgt het boek niet meer dan een 4
“Carry out my sentence
While I get what I deserve.
I’m just an effigy to be disgraced
To be defaced
Your need for me has been replaced
And if I can’t have everything
Well then just give me a taste”
“Sin” by Nine Inch Nails
Leave a Reply