Rate this:

Ik had niet verwacht dat het wegvallen van Marsje zo’n impact op me zou hebben maar na twee jaar mis ik hem nog steeds heel erg……

Zo raar hoe dingen kunnen gaan………Vannacht was ik muziek aan het luisteren en kwam “Who knew” van Pink voorbij en toen moest ik ineens heel erg aan Marcel denken. Ongelooflijk dat hij er al twee jaar niet meer is en dat ik me ons  laatste “face to face” gesprek nog zo goed kan herinneren. Bij het weggaan…..een soort discussie over wat het verschil is tussen wieldoppen en velgen. Zijn vriendin wist het niet maar het interesseerde haar ook niet ….mij ook niet maar hij zou ons het verschil wel even uitleggen want dat was toch wel heel erg belangrijk. Hij heeft zijn hele leven iets met auto’s gehad (zijn vader reed ook rally’s en dat had hij ook heel graag willen doen maar dat is er nooit van gekomen).

We hebben hem allebei een beetje uit staan lachen zo van “Who cares”. Achteraf toch wel heel raar dat dat de laatste keer is geweest dat ik hem heb gezien. Er is daarna nog een telefoongesprek geweest waarin hij neerslachtig klonk……dat dacht ik tenminste. Hij had op dat moment al te horen gekregen dat er geen behandeling meer mogelijk was maar wilde niet zielig gevonden worden dus hield ie dapper zijn mond. Ik zou willen dat ie dat niet gedaan had. Zelfs tijdens de afscheidsknuf heeft ie niks laten merken……ik denk niet dat ik hem dat na zou kunnen doen.

En ja ik mis hem nog steeds. Als je nagaat dat we vroeger heel goed konden bekvechten en dat we op latere leeftijd heel anders met elkaar omgingen……..er eigenlijk een vriendschap is ontstaan. Het plagen is altijd gebleven en misschien mis ik dat nog wel het meest. Het elkaar plagen en er hard om kunnen lachen. En dan te bedenken dat ik liever een buurmeisje had gehad.  De songtekst zegt het allemaal en al heb ik geen relatie met Marsje gehad behalve een vriendschappelijke…..als iemand me verteld zou hebben dat ie er ineens niet meer zou zijn dan zou ik het hebben afgedaan als onzin want wie had dit verwacht? Ik niet iig. Namate je ouder wordt vallen er steeds meer mensen weg maar die zijn ouder dan jij….ooms……tantes en meestal op leeftijd. Hij is nog geeneens vijftig geworden! En op zijn moeder heeft het ook een enorme impact gehad want binnen een jaar ging zij ook……..ook best onverwachts al mankeerde ze vanalles. Alsof ze geen reden meer had om verder te gaan…..

Ik heb best vaak iets met songteksten maar deze is wel heel erg toepasselijk. Als je het nummer erbij wilt horen dan kun je die vast wel online vinden op Youtube of Vevo. Het is een single geweest dus er hoort ook een clip bij. T’is raar hoe dingen kunnen lopen. Als je toch eens dingen van tevoren aan kon zien komen……………Who knew?!

Rate this:

Sometimes it snows in April…….and today the snow is black 😦

Ik ben jarenlang groot fan geweest van Prince omdat hij vernieuwend was en vaak goede teksten had. Veel teksten waren best schunnig en de laatste jaren wilde hij die nummers ook niet meer spelen omdat hij inmiddels Jehova getuige geworden was. Het was een apart persoon. Toen hij vond dat platenmaatschappij Warner hem uitkneep verscheen hij met het woord “slave” op zijn wang en veranderde een aantal keer van naam. Lovesign, The Sign en TAFKAP oftewel “the artist formerly known as Prince”

Voordat hij bekend werd timmerde hij al een tijdje aan de weg maar echte bekendheid kreeg hij met het nummer, de elpee en film “Purple rain” samen met “the Revolution”. Een aantal bandleden uit the Revolution begonnen later voor zichzelf (Jill Jones en Wendy & Lisa) Later noemde hij zijn band “the New Power Generation”. Buiten zijn eigen band om heeft hij ook de nodige andere artiesten in het zadel geholpen zoals Jill Jones, Wendy en Lisa, Ingrid Chavez, Apolonia 6, Vanity 6, WAS not WAS en Mayte maar na het TAFKAP verhaal werd het toch wel erg stil. Onze eigen Candy Dulfer speelde mee op de door Prince geschreven soundtrack van “Batman”. Op het nummer “Partyman” zegt hij:”When i need trombone my dog ois handy…….but if i want sax i call Candy”. En de Nederlandse groep Lois Lane tourde met hem en hij schreef een aantal nummers voor ze oa. de single “Qualified”. En hij schreef voor meer artisten. Zo is ook het nummer “Manic monday” van the Bangles van zijn hand.

De muziek die hij daarna maakte vond ik eerlijk gezegd niet vernieuwend meer en toen ben ik eigenlijk gestopt met het kopen van zijn albums, maar zijn oudere albums vind ik nog steeds heel erg goed. Met Mayte is hij ook nog enige jaren getrouwd geweest maar na het overlijden van hun kindje is het stel weer gescheiden.

Rate this:

Het hebben van superflexibele gewrichten is een van de uitingen van EDS. Dit kon ik vroeger ook maar inmiddels krijg ik hem niet verder dan rechtop wat natuurlijk ook nog best ver is 🙂

28 februari was het de “Dag van de zeldzame ziekte” en aangezien ik ook een zeldzame ziekte heb en daar nog nooit iets over geschreven heb ga ik dat vandaag maar eens doen! Ik “lijd” aan het Syndroom van Ehlers Danlos, vernoemd naar de 2 ontdekkers Meneer Ehlers en je raadt het al, Meneer Danlos. Het woord syndroom verwijst naar het “geheel van verschijnselen van de ziekte” wat dan een soort opsomming is. Het wil dus niet zeggen dat je dan al die verschijnselen hebt en dat is bij mij ook niet zo, maar het vat samen wat je allemaal voor’n verschijnselen kunt hebben.Het feit dat ik Ehlers Danlos heb is niet het gevolg van een genetisch defect. Mijn ouders hadden het allebei niet. Ik heb dus Ehlers Danlos gekregen (wat ik verder in dit blog af ga korten met EDS) door een “spontane mutatie van het erfelijk materiaal” en dat is domme pech. Pech met gevolgen want dat ik deze ziekte heb merk ik iedere dag al is het niet zo dat ik er dagelijks bij stil sta omdat dingen ook gewoon wennen en ik niet “beter weet”.

Mijn moeder was uitgerekend in april maar ik kwam in februari dus twee maanden te vroeg. Ik was veel te klein maar ademde meteen zelf en ik ging dus de couveuse in waar ik na 4 dagen twee ondertandjes kreeg, Als ik in april geboren was dan had ik dus twee tandjes gehad wat vaker voorkomt bij kinderen met EDS. Te vroege geboorte komt ook heel erg vaak voor maar omdat beide zaken niet bij maar een ziektebeeld horen test men daar ook niet op. Mijn twee tandjes werden getrokken en die heb ik in mijn volwassen gebit ook nooit meer terug gekregen. Tanden zijn van de dingen waar je erg veel pech bij kunt hebben als je EDS hebt. Velen verliezen hun tanden spontaan vanaf hun dertigste maar of je die pech hebt is te zien op een röntgenfoto. Nee die afwijking was bij mij gelukkig niet te zien………maar ik heb er nog genoeg!

Op twee jarige leeftijd liep ik achter mijn moeder aan de keuken in en struikelde met als gevolg een wondje op mijn knie. Toen mijn moeder me op de rand van de keukentafel zette om er een pleister op te plakken schrok ze zich rot. Het wondje was inmiddels een jaap over mijn hele knie heen! Dat werd mijn eerste bezoekje aan de EHBO en mijn eerste 9 hechtingen (inmiddels heb ik er zoveel gehad dat ik de tel allang kwijt ben). De arts hoorde het verhaal aan en zei het vreemd te vinden maar er gingen nog geen belletjes rinkelen dus er gebeurde verder niets. Een aantal EHBO bezoekjes later ging er bij dezelfde arts een lampje branden. Ik kreeg een verwijzing naar een kinderarts en toen ging het heel erg snel. Het babyhuidje, het feit dat ik vaak met tot spleetjes dichtgeknepen ogen tv keek, en het snel verwondingen en blauwe plekken hebben  resulteerden erin dat ik onder het mes moest. Als ik idd EDS had moest dat met een huidbiopt worden aangetoond. Drie weken later had mijn afwijking een naam en werd er veel duidelijk.

Rate this:

De beelden zijn te bekijken maar de “Facebook kontenkruipers” van Ivan vinden echt dat hij niks fout heeft gedaan………maar er komen al 24 uur geen nieuwe berichten op. Te veel negatieve reacties? Dat mag natuurlijk niet.

Ik kan me regelmatig over dingen verbazen maar dit slaat echt alles. Randebiel Ivan uit Utopia heeft op zijn Facebookpagina ( https://www.facebook.com/pages/Ivan-Utopia/1427153514226159 ) alleen maar steunbetuigingen staan van mensen waar ik echt niks van begrijp, die vinden dat hij echt helemaal niks fout heeft gedaan met de Mechelse herder pup die inmiddels uit het huis gehaald is. Nu vermoed ik dat de negatieve berichten er gewoon afgehaald zijn maar als ik zie hoeveel gekken er schijnbaar in de samenleving zitten dan schrik ik daar best wel van.

Het verhaal is nu dat dit een vooropgezet plan is om de Utopiaan van het jaar 2015 een hak te zetten! Mensen zijn jaloers op hem en dat heeft er voor gezorgd dat de pup nu weg is. Maar dan vraag ik me nu toch af……Ivan……wie schopte de hond? Waren dat gemanipuleerde beelden? Want ik heb het je toch duidelijk zien doen en duizenden andere mensen met mij. En dit was niet je eerste daad van agressie hè? Dat flikte je al eerder en manipuleren en intimideren daar ben je ook niet vies van hè? Allemaal onder het mom van de oorlog waar je inzat in Irak. Nou “vriend” ze zouden je nu uit de loods moeten sleuren en je opsluiten in een gesticht want je spoort echt niet.

Rate this:

Deze beelden laten zien dat Ivan al eerder hardhandig met zijn puppy omging! Gelukkig is Arthur inmiddels uit Utopia gehaald……nu Ivan nog!

Een tijd geleden zei ik al dat Utopia uit losers bestaat maar wat er nu is gebeurd maakt me zo ontzettend kwaad. Sorry voor mijn taalgebruik maar ik vind het heel erg moeilijk om mijn emoties onder controle te houden.

Mevrouw Vissenoog (Nicole de nookie van Ivan) vond dat Ivan die nog nooit een hond heeft gehad een puppy verdiende voor zijn verjaardag dus regelde mevrouw een pup voor haar “lieve” vriendje. Een meneer die al ooit een picknicktafel omgooide terwijl er nog een man op het bankje zat  (Patrick) en Chris behoorlijk intimiderend stond toe te spreken.
Een meneer die van zichzelf zegt dat ie eigenlijk wel een cursus Anger Management kan gebruiken. Maar de “Utopiaan van het jaar” moest en zou dus een pup krijgen en dan ga je als weldenkend blonde Dolly op internet op zoek naar een hondje bij een broodfokker die wel genegen is om de hond naar Utopia te brengen. Iedereen weet dat het heel erg belangrijk is om een pup in zijn natuurlijke omgeving te zien en dat het ook fijn is als je kennis hebt gemaakt met de moeder maar nee……de tijd begon te dringen dus…….

Rate this:

Dit vond ze altijd prachtig. Uitkijken over “haar” gigantische tuin en als er een andere hond voorbij kwam dan moest ze die even laten weten dat ie heel snel door moest lopen!

Ik schrijf dit blog op maandag 7 september terwijl ik morgen (als jullie dit kunnen lezen) iets gedaan heb wat je best als “een van de moeilijkste dingen die je in je leven moet doen” kunt zien. Ik heb mijn hondje Angel in laten slapen. En ondanks het feit dat ik echt geen ander keus meer had toch voel ik me een verrader! Je neemt haar mee en jij weet al dat dat echt voor de laatste keer is, en dat is ook precies de reden dat je het uitstelt. Dat je constant redenen zoekt om voor jezelf te rechtvaardigen dat het “nog niet zover is”. Dat je voor jezelf de lijn verschuift omdat je zoekt naar een excuus om te zeggen dat het “allemaal nog wel te doen is” maar dat kon ik niet meer.

Het begon met die aanval of TIA, ik weet nog steeds niet wat het geweest is maar dat doet er ook niet toe. Van het ene op het andere moment hoorde ze niks meer en zag ze heel slecht. Nu doet een hond het meeste met zijn neus en dat werkte allemaal nog prima en de dierenarts zei dat ze het zelf allemaal niet zo doorhad. Honden “roeien met de riemen die ze hebben” en “ik had er meer last van dan Angel” dus ging alles gewoon door al zie je dan wel dat het aftakelingsproces op dat moment echt begonnen is.

Je kreeg haar moeilijker wakker en ze begon “ongelukjes” in huis te krijgen dus werd er niet meer gewacht totdat ze aangaf dat ze naar buiten moest. Haar op gezette tijden naar buiten zetten werkte aardig en dan heb je voor jezelf alweer een reden gevonden om te zeggen dat het allemaal best meevalt al loopt de wekker dan iedere nacht om 3.30 af. Maar dan blijkt dat er dementie in het spel is en langzaamaan veranderd de persoonlijkheid van je hond en zijn er ineens dagen waarin alles misgaat. Maar ook goede dagen dus je neemt voor jezelf de beslissing dat zolang er meer goede dan slechte dagen zijn, je het allemaal nog wel kunt overzien. Met warmer weer ging alles beter en er waren iedere keer goede dagen met af en toe een slechte dag ertussen. Helaas bleef dat niet zo………..
Tel daar haar “kokervisie” bij op en het feit dat dingen die ze opeens in haar gezichtsveld kreeg haar heel erg konden laten schrikken en dat kon weer een aanval in de hand werken.

Rate this:

De vrouwen di nu in ons kabinet zitten geven het signaal af dat vrouwen en politiek niet samengaan……….heel erg jammer!

Nu de vluchtelingen vanaf alle kanten Europa in proberen te komen hoor en zie je overal Liliane Ploumen haar visie verkondigen. De afgelopen weken heb ik al diverse interviews met haar gelezen en ik kan alleen maar tot de conclusie komen dat deze mevrouw zichzelf graag hoort praten, ze hetzelfde onzinverhaal blijft herhalen en duidelijk totaal niet weet waar ze mee bezig is. Vandaag was ze op tv en dingen die “uit haar mond komen” lezen is een stuk draaglijker dan haar de dingen echt horen zeggen. Sorry maar als je haar hoort praten is het net of er iemand aan het woord is die ze niet allemaal op een rijtje heeft.

Zelfs als men met onderzoeksresultaten komt die haar theorie ondermijnen dan blijft ze vasthouden aan haar waarheid. Klein voorbeeld………volgens haar moeten wij ervoor zorgen dat er in Afrika betere opleidingen komen en dat de inwoners daar beter en hoger opgeleid worden zodat ze daar het land op kunnen gaan bouwen. Maar de waarheid is dat beter opgeleide Afrikanen juist naar het westen komen omdat ze dan meer geld kunnen verdienen. T’is wetenschappelijk bewezen maar “onze” Liliane blijft vasthouden aan haar eigen verhaal…….hoezo eigenwijs?

Op haar opmerking dat er meer ontwikkelingshulp;p moet komen wordt geantwoord dat veel geld verdwijnt door corruptie en nooit bij de noodlijdenden terecht komt…….haar antwoord:”Al gaat er veel geld verloren door corruptie, je bereikt toch ook de noodlijdende mensen”. Ja zo lust ik er nog wel een paar maar zij denkt natuurlijk ook aan alle “goede doelen” die ze te vriend moet houden…….want dat is een corrupte bende op zich. Als jullie eens willen lezen hoe goede doelen met het geld wat binnenkomt omgaan kan ik jullie het boek “De Crisiskaravaan” van Linda Polman aanraden. Als je dat boek gelezen hebt dan krabbel je jezelf eerst eens flink achter de oren voordat je geld geeft aan een goed doel. Maar ik had het over mevrouw Ploumen.

Als ik naar haar achtergrond kijk dan verbaas ik me over het feit dat ze wetenschappelijk onderzoek afdoet als onzin omdat ze zelf een bedrijf heeft gehad wat onderzoek deed! Je vertrouwd alleen onderzoek dat je eigen bedrijf heeft gedaan? Da’s makkelijk! EN mevrouw zat ook al in de goede doelen o.a. bij Cordaid en Mama Cash waar ze zelfs 5 jaar directeur van is geweest. Als je dat weet is haar kijk op hulpverlening niet zo vreemd want ze verdiende er lange tijd haar geld mee!

Rate this:

Geheel tegen mijn principes in staak ik mijn strijd tegen Telfort omdat ik er niet meer tegen kan. Na 2 jaar als een stuk vuil behandeld te zijn gooi ik de handdoek in de ring.

Nee ik ga niet stoppen met mijn blog maar met mijn gevecht tegen Telfort. Het gedoe met Telfort krijgt geen einde maar ik kap ermee. Ik wil dit niet meer…..kan dit niet meer. Normaliter kan ik heel veel hebben maar het is nu echt op.
Sorry maar ik kan de energie niet meer vinden om tegen dit gigantische k*bedrijf in te gaan en ik vind het ergens heel erg slap van mezelf maar ik ga het bijltje erbij neer gooien want ik ben nu net iets te vaak onbeschoft te woord gestaan.

Wat ik het bedrijf toewens dat zal ik maar niet zeggen. Het heeft ook geen nu want er is niemand die iets onderneemt en daardoor kunnen ze gewoon doorgaan. Maar ik zal hier mijn laatste update neerzetten en dat is dan het laatste wat ik er nog over te zeggen heb………..Hoe ik me voel kunnen jullie denk ik wel raden.

De Reclame Code Commissie heeft me dus gelijk gegeven en Telfort mag bellen onbeperkt dus alleen zo noemen als het echt onbeperkt is, Ze gingen niet tegen de uitspraak in beroep dus ging de RCC er vanuit dat men de dienst echt onbeperkt zou maken en dat werd mij ook mede gedeeld door mevrouw Suzanne v/d G van Telfort, en wel per 1 Juli. En heel naïef dacht ik dat het nu allemaal geregeld zou zijn totdat een een mail kreeg met een link waar de nieuwe voorwaarden per 1 Juli instaan.

Rate this:

Vreselijk dat er beulen zijn die deze prachtige dieren verminken omdat er mensen zijn die deze dieren als huisdier willen houden 😦

Zaterdag vol walging naar “Een Vandaag” gekeken met daarin een item over zwanen driften.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik er nog nooit van gehoord heb maar wat ik net zag zorgde ervoor dat de tranen over mijn wangen liepen.

Zwanendrifters zijn vieze stukken uitschot die je eigenlijk geen mensen mag noemen maar echt beesten.
Beesten die wat mij betreft zwaar mishandeld mogen worden omdat zij hetzelfde doen.
Niet alleen met zwanen maar ook mensen die het lef hebben er iets van te zeggen.

Er zijn in Nederland een aantal families actief die zich vol trots zwanendrifters noemen.
Ze vangen wilde zwanen voor hoofdzakelijk de Aziatische markt omdat die zo nodig zwanen in hun tuinen willen hebben en zich geen minuut afvragen of ze zoiets wel te willen hebben.

Ze vangen de zwanen ook op grondgebied van bv boeren die daar helemaal geen toestemming voor geven, en zorgen ervoor dat de dieren niet meer weg kunnen vliegen.
Ze pakken de vleugels vast en draaien die om elkaar heen om ze te breken en ze trekken de slagpennen uit.
Die slagpennen zitten vast in de botten dus die dieren lijden helse pijnen als deze dierenbeulen dit doen.

Een man van 86 had het lef zich ermee te bemoeien.
Ze hebben hem tegen de grond gewerkt en een aantal keren met zijn hoofd hard op de grond geslagen.
Een paar weken later overleed hij aan een hersenbloeding.
En zie dan maar eens te bewijzen dat het een met het ander te maken heeft.

Rate this:

Een pluim, schouderklopje of warme douche zullen jullie nooit krijgen maar……hier is jullie nieuwe logo, gratis en voor niks. From me to you!

Het verhaal Telfort dendert maar door.
In mijn vorige blog over dit “wereldbedrijf” vertelde ik al dat hun klachtafhandeling er een is waar ik me echt kapot om zou schamen.
Eerst gebeurde er wat, maar ook dit bleek weer een soort schijnbeweging.

Ik had nu een klacht ingediend over de klachtafhandeling en kreeg op een gegeven moment een telefoontje van ene Suzanne v.d.G.
Heel vriendelijk en begripvol (hé waar ken ik dat toch van…o ja….Rilana toen ze er fris inging).
Ik ging weer bijna denken dat het allemaal toch opgelost zou gaan worden.

Er zouden toch VVV bonnen komen…of ik een bedrag in gedachten had.
Heel naïef dacht ik nog “o wat aardig” maar ik zei dat ik dat aan Telfort over wilde laten.
En voor het feit dat ik een paar keer afgebekt was, de verbinding een par keer verbroken was, kortom dat ik niet netjes behandeld was zou ze nog iets doen.
Ze zou een cadeau uitzoeken uit de KPN shop.
Met de mededeling dat ze morgen terug zou bellen hingen we op.
En wat er de volgende dag gebeurde…..raden jullie het al?

Suzanne belde terug en klonk een stuk minder vriendelijk dan de dag ervoor en het verhaal had weer een flinke draai gemaakt.
De VVV bonnen kreeg ik nu ineens omdat die “AL BELOOFD WAREN” en dat cadeau uit de KPN shop nee dat gingen ze niet doen.
Ze doen dus weer een belofte die ze niet nakomen, maar daar kom ik nog op terug.
Dat ik me weer als een stuk vuil behandeld voel….ach boeien….bij Telfotrt hebben ze geen enkel inlevingsvermogen.
Eigenlijk zijn het net robots.

Rate this:

Maak er een prachtjaar van !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2014 is voor mij voorbij gevlogen en als jullie dit lezen zitten we al in 2015.
Het was voor mij geen makkelijk jaar omdat ik van een aantal mensen afscheid heb moeten nemen.
Dat is altijd moeilijk maar helemaal als het iemand is die echt veel te vroeg is overleden (Marcel)

Ik wil ook even stilstaan bij jullie, mijn lezers.
Het is zo leuk om te merken dat jullie mijn blogs lezen en het is extra leuk als jullie ook nog eens de moeite nemen om een commentaar te plaatsen of een mail te sturen.
Daar wil ik jullie voor bedanken en ik hoop jullie in dit nieuwe jaar weer te mogen begroeten.

Rate this:

Beginnende Parkingson zou hem tot zelfmoord hebben gedreven.

Vanmorgen hoorde ik dat Robin Williams overleden is.
Zelfmoord.
Een beetje hetzelfde als met Philip Seymour Hofman.
Flink met alcohol en drugs bezig geweest, steeds terugkerende depressies en geen uitweg meer zien
Alleen op foto’s zie je iets anders.
Robin lacht vaak en heeft altijd “lachende ogen”
Maar schijnbaar kon hij toch niet anders dan kiezen voor de dood.

Hij laat in ieder geval een dochter achter van 25 jaar, en dat raakt me.
Dat was ongeveer mijn leeftijd toen ik mijn vader verloor, ook aan zelfmoord, en ik kan me het machteloze gevoel dat zij moet hebben zo goed voorstellen!
Het maakt ook dat het je schuldig voelt omdat je signalen hebt gemist en jezelf afvraagt of je niks meer had kunnen doen.
Ik heb dat inmiddels een plaats kunnen geven.

De carrière van Robin Williams was eigenlijk best vreemd.
Hij was stand up comedian, maakte ook best veel baggerfilms maar ook een aantal juweeltjes.
En, waar hij mij heel veel plezier mee heeft gedaan, een prachtige documentaire over de intelligentie van dolfijnen.

De ontmoetingen die hij met de dolfijnen had deden hem iets.
Bij direct contact stonden de tranen in zijn ogen en dat herken ik heel erg want, dat heb ik ook!Hoe het komt weet ik niet maar laat mij naar dolfijnen kijken of ze aanraken en de waterlanders komen, en ik weet echt niet waarom.
Verder ben ik toch wel redelijk normaal hoor ( 😉 ) maar dan kun je me wegdragen.

Rate this:

Hoe houd je je hoofd boven water met zoveel ellende?

Regisseur: Lee Daniels.

Met o.a: Gabourey Sidibe, Mo’nique, Mariah Carey, Paula Patton, Lenny Kravitz.

Het is 1987 en Precious zit bij haar schoolhoofd op kantoor.
Ze is voor de 2e keer zwanger en dat betekend dat ze van school af moet.
Er is nog een mogelijkheid en dat is een school waar alleen echt kansarme kinderen naartoe gaan.
Tja wat moet je als je moeder je behandeld als een minderwaardig mens.

Haar moeder voert de hele dag niks uit en als Precious thuis komt kan er geen vriendelijk woord af.
Ze moet de afwas doen en ook nog koken.
Als het allemaal niet snel genoeg gaat krijgt Precious een pan naar haar hoofd gesmeten en is ze even buiten westen.
Ze heeft een flash back……haar vader……die haar weer verkracht.
Precious is voor de 2e keer zwanger van haar vader en daar zit het probleem.

Rate this:

Beter geen buur dan een vervelende buur.

Het huis naast mij wordt tot nu toe iedere keer voor een jaartje verhuurt, en dat is eigenlijk niet fijn omdat je iedere keer weer nieuwe buren hebt.
En tot nu toe heb ik eigenlijk iedere keer pech gehad, want het waren iedere keer mensen die alleen maar aan zichzelf dachten en niet door hadden hoe gehorig deze huizen zijn omdat er vanaf deze kant niet veel geluid komt.
Toen de woningeigenaar nog naast mij woonde, was er geen vuiltje aan de lucht.
We groetten elkaar en maakten wel eens een praatje maar sinds vandaag kan ik hem wel schieten.

Zijn huurder heeft nl hondjes in huis en die hebben vandaag bijna onafgebroken liggen janken terwijl hij weg was.
Van half 9 tot 4 uur vanmiddag, praktisch aan een stuk door, en ik kan die man niet bereiken.
Dus belde ik de eigenaar van de woning….die niet opnam.
Vervolgens heb ik de makelaar gebeld die de boel voor hem regelt.
Die zou mij terugbellen als hij de eigenaar gesproken had.
Om half 5 nog niks dus ik bel de eigenaar nog maar eens.
Wat er toen gebeurde kan ik eigenlijk nog niet geloven!

Rate this:

Een paar jaar geleden begon het……het gezeur over Zwarte Piet.
En dat is wat ik het vind…..echt gezeur.
Eerlijk gezegd heb ik nooit tegen Zwarte Piet aangekeken als “O dat is een slaaf”
Ik zag hem als een vrolijk persoon die kinderen vermaakte en snoepjes uitdeelde.
Maar met onze “multiculturele samenleving” is daar ineens verandering in gekomen.

Ik weet niet of jullie me nu uit gaan maken voor racist, en eerlijk gezegd maakt me dat ook niks uit.
Een jaar geleden ben ik dit blog begonnen om mijn mening te geven….ja mijn mening en het staat iedereen vrij om mijn mening te negeren, hem te lezen of er zelfs op te reageren.
Maar met de komst van andere culturen zijn wij degene  die ons constant aan anderen aanpassen.
Als ik om me heen kijk en zie hoeveel mensen met een andere nationaliteit hier wonen dan vind ik dat aan de ene kant heel erg knap.
Aan de andere kant erger ik me rot aan het feit dat er tussen hen velen zitten die zich totaal niet aanpassen aan de Nederlandse samenleving, en niks toevoegen.
Alleen maar hun handje ophouden en verder niks.
Houd me ten goede…..over alle mensen die naar Nederland kwamen en inmiddels een volwaardig lid van onze samenleving zijn, degenen die echt een toevoeging zijn voor ons land, niets dan goeds, want het lijkt me heel erg moeilijk alles achter je te laten en in een land te gaan wonen met andere ideeën en gebruiken.

Maar als ik dan zie dat het veelal de mensen zijn die in hun doen en laten totaal niet aangepast zijn, en ondanks alle kansen die Nederland ze geeft, (en die kansen hebben ze dus NIET genomen) ons nu gaan vertellen hoe hier een kinderfeest ingevuld moet worden wat al jaren bestaat…….daar word ik heel erg boos van!

Rate this:

*Dit is niet het hangertje in kwestie, maar het geeft een idee*

Zo lang ik me kan herinneren had mijn moeder een slangetje om haar nek.
Een gouden slangetje dat 2 keer om het kettinkje heen zat en dan zijn kop tussen 2 van die kronkels, alsof ie zichzelf in een knoop wilde trekken.
Achter zijn nek zat een ringetje, daar zat het kettinkje aan vast en daar hing ie dus altijd aan, want die 2 kronkeltjes erachter hingen altijd naar beneden.
Ik heb haar wel 100 keer gevraagd waarom ze niet bij de juwelier ging vragen of er een oplossing voor was, want ze was altijd met dat ding aan het hannessen.

Eerlijk gezegd vond ik die slang geweldig, en ik vroeg heel vaak of ik hem even om mocht.
Altijd was het “nee” met er achteraan “daar ben je nog te jong voor” en “als jij hem omdoet dan verlies je hem”
Zelfs in huis mocht ik hem niet om en dat vond ik zo flauw.

Als mijn moeder haar haar verfde (ze vond dat donker blond haar zoveel beter stond dan de kleur die ze had) dan gingen alle sieraden af, dus ook de slang!
En haren verven was een ritueel dat de nodige uurtjes in beslag nam, dus toen ik de ketting op tafel zag liggen kon ik het niet laten.
Ik heb hem gepakt en ben naar boven gegaan, heb er een tijd mee in mijn hand gezeten en hem uiteindelijk omgedaan.
Wat voelde ik me stoer met die slang om mijn nek (hij is maar 2.5 bi 3 cm cm dus zo groot is hij niet) en ik heb de hele tijd in de spiegel zitten kijken omdat, ik maar niet kon geloven dat ik hem om mijn nek had.