Rate this:

Beginnende Parkingson zou hem tot zelfmoord hebben gedreven.

Vanmorgen hoorde ik dat Robin Williams overleden is.
Zelfmoord.
Een beetje hetzelfde als met Philip Seymour Hofman.
Flink met alcohol en drugs bezig geweest, steeds terugkerende depressies en geen uitweg meer zien
Alleen op foto’s zie je iets anders.
Robin lacht vaak en heeft altijd “lachende ogen”
Maar schijnbaar kon hij toch niet anders dan kiezen voor de dood.

Hij laat in ieder geval een dochter achter van 25 jaar, en dat raakt me.
Dat was ongeveer mijn leeftijd toen ik mijn vader verloor, ook aan zelfmoord, en ik kan me het machteloze gevoel dat zij moet hebben zo goed voorstellen!
Het maakt ook dat het je schuldig voelt omdat je signalen hebt gemist en jezelf afvraagt of je niks meer had kunnen doen.
Ik heb dat inmiddels een plaats kunnen geven.

De carrière van Robin Williams was eigenlijk best vreemd.
Hij was stand up comedian, maakte ook best veel baggerfilms maar ook een aantal juweeltjes.
En, waar hij mij heel veel plezier mee heeft gedaan, een prachtige documentaire over de intelligentie van dolfijnen.

De ontmoetingen die hij met de dolfijnen had deden hem iets.
Bij direct contact stonden de tranen in zijn ogen en dat herken ik heel erg want, dat heb ik ook!Hoe het komt weet ik niet maar laat mij naar dolfijnen kijken of ze aanraken en de waterlanders komen, en ik weet echt niet waarom.
Verder ben ik toch wel redelijk normaal hoor ( 😉 ) maar dan kun je me wegdragen.