Met o.a: Nicolas Cage, Elisabeth Shue, Julian Sands en Laurie Metcalf.
Deze film heb ik ooit in de bioscoop gezien en ik vond het zo aangrijpend.
De ellende is zo tastbaar maar er zitten ook grappige momenten in de film en die maken het een beetje makkelijker.
Ben wordt door zijn vrouw verlaten en ze neemt ook hun zoon mee.
Het enige wat ie nog wil is constant dronken zijn en zijn ellende vergeten.
Hij heeft bedacht dat, als ie dat een tijd vol houd, er een eind aan zijn leven zal komen en dat is ook zijn goal.
Als hij het hoertje Sera tegenkomt vind hij het fijn in haar gezelschap te verkeren maar hij zegt een ding tegen haar waar zij uiteindelijk de grootste moeite mee heeft nl. ze mag hem nooit vragen om te stoppen met drinken.
Dat beloofd ze hem maar als ze verliefd wordt op deze bijzondere man krijgt ze het daar steeds moeilijker mee.Uiteindelijk ziet ze in dat zelfs zij hem niet tegen kan houden en besluit ze het beste te maken van de tijd die ze samen hebben.
Het enige wat ik aan te merken heb op de film heeft met de soundtrack te maken.
Aangezien ik niet van Sting houd, en er alleen “zeurtjedoosmuziek” van hem inzit is het soms moeilijk om het geluid niet even uit te zetten….maar verder is het een prachtig aangrijpend verhaal.
Van mij krijgt deze film een 8.
Lady Fangtasia