Rate this:

Dit vond ze altijd prachtig. Uitkijken over “haar” gigantische tuin en als er een andere hond voorbij kwam dan moest ze die even laten weten dat ie heel snel door moest lopen!

Ik schrijf dit blog op maandag 7 september terwijl ik morgen (als jullie dit kunnen lezen) iets gedaan heb wat je best als “een van de moeilijkste dingen die je in je leven moet doen” kunt zien. Ik heb mijn hondje Angel in laten slapen. En ondanks het feit dat ik echt geen ander keus meer had toch voel ik me een verrader! Je neemt haar mee en jij weet al dat dat echt voor de laatste keer is, en dat is ook precies de reden dat je het uitstelt. Dat je constant redenen zoekt om voor jezelf te rechtvaardigen dat het “nog niet zover is”. Dat je voor jezelf de lijn verschuift omdat je zoekt naar een excuus om te zeggen dat het “allemaal nog wel te doen is” maar dat kon ik niet meer.

Het begon met die aanval of TIA, ik weet nog steeds niet wat het geweest is maar dat doet er ook niet toe. Van het ene op het andere moment hoorde ze niks meer en zag ze heel slecht. Nu doet een hond het meeste met zijn neus en dat werkte allemaal nog prima en de dierenarts zei dat ze het zelf allemaal niet zo doorhad. Honden “roeien met de riemen die ze hebben” en “ik had er meer last van dan Angel” dus ging alles gewoon door al zie je dan wel dat het aftakelingsproces op dat moment echt begonnen is.

Je kreeg haar moeilijker wakker en ze begon “ongelukjes” in huis te krijgen dus werd er niet meer gewacht totdat ze aangaf dat ze naar buiten moest. Haar op gezette tijden naar buiten zetten werkte aardig en dan heb je voor jezelf alweer een reden gevonden om te zeggen dat het allemaal best meevalt al loopt de wekker dan iedere nacht om 3.30 af. Maar dan blijkt dat er dementie in het spel is en langzaamaan veranderd de persoonlijkheid van je hond en zijn er ineens dagen waarin alles misgaat. Maar ook goede dagen dus je neemt voor jezelf de beslissing dat zolang er meer goede dan slechte dagen zijn, je het allemaal nog wel kunt overzien. Met warmer weer ging alles beter en er waren iedere keer goede dagen met af en toe een slechte dag ertussen. Helaas bleef dat niet zo………..
Tel daar haar “kokervisie” bij op en het feit dat dingen die ze opeens in haar gezichtsveld kreeg haar heel erg konden laten schrikken en dat kon weer een aanval in de hand werken.

Rate this:

De enige echte Dracula is niet meer. Afgelopen zondag overleed Christopher Lee op 93 jarige leeftijd.

Afgelopen zondag is Christopher Lee overleden, de acteur die furore maakte als Dracula en mij voor altijd verpest heeft. 🙂 Ik weet het nog heel erg goed, het was mijn zevende verjaardag en de meeste visite was al weg. Iedereen zat achter aan tafel en de jongste zus van mijn moeder vroeg of we voor de tv aan mochten zetten. Dat mocht en met een big smile vertelde ze me dat er een Dracula film kwam. Ik wist helemaal niet wat dat was maar ik zag aan haar dat het heel erg de moeite waard was en kroop naast haar op de bank. De film in kwestie was “Dracula, Prince of darkness” en ja die maakte indruk!

Eigenlijk was het niet zo’n heftige film maar als Dracula in beeld kwam vielen vrouwen bijna in katzwijm dan zag je hem met bloed doorlopen ogen op ze afkomen en op het moment dat hij toesloeg vouwde hij zijn cape open om toch nog iets van privacy te hebben tijdens zijn nachtelijke diner. Maar de blik van meneer Lee die was meesterlijk en hoewel ik op dat moment het erotische karakter van vampierenfilms natuurlijk nog niet doorhad zat ik ook ademloos te kijken naar deze toch best wel mooie man.

De eerste “niet vampierenfilm” die ik zag met Christopher Lee was “The man with the golden gun” uit de James Bond reeks. Ik vond het een beetje teleurstellend om hem nu als “gewone” man te zien maar hij zette toch een geloofwaardige “Scaramanga” neer. Toch heeft hij veel meer horrorfilms gemaakt, velen in de “Hammer studio’s” en daar zit best veel pulp tussen. De laatste jaren is hij vooral bekend door Star wars, The Hobbit, The lord of the rings en Hugo.

Rate this:

Maak er een prachtjaar van !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2014 is voor mij voorbij gevlogen en als jullie dit lezen zitten we al in 2015.
Het was voor mij geen makkelijk jaar omdat ik van een aantal mensen afscheid heb moeten nemen.
Dat is altijd moeilijk maar helemaal als het iemand is die echt veel te vroeg is overleden (Marcel)

Ik wil ook even stilstaan bij jullie, mijn lezers.
Het is zo leuk om te merken dat jullie mijn blogs lezen en het is extra leuk als jullie ook nog eens de moeite nemen om een commentaar te plaatsen of een mail te sturen.
Daar wil ik jullie voor bedanken en ik hoop jullie in dit nieuwe jaar weer te mogen begroeten.

Rate this:

Een gestoorde kun je overal tehenkomen……………

Met Oa: Halina Reijn, Edwin de Vries, Monique van de Ven, Barbara Satrafian, Wim Opbrouck.

Isabelle is een actrice die net een film afgerond heeft.
Samen met haar ouders gaat ze op vakantie naar België waar ze in een klein dorp verblijven.
In de bossen blijkt een meer te zijn en Isabelle gaat er zwemmen maar ze is niet alleen.
Een man maakt ongemerkt foto’s van haar terwijl ze naakt ligt te zonnen
Na nog een duik genomen te hebben staat er een vrouw naar haar te kijken.
Die stuurt haar hond (die ze George Clooney noemt) op Isabelle af en zegt dat Isabelle met haar mee moet komen.

Eenmaal bij de vrouw thuis beseft Isabelle dat ze hier niet meer wegkomt.
Ze wordt in een vieze kelder achter gelaten en uitgehongerd.
De vrouw die haar gevangen houdt is geestelijk en lichamelijk beschadigd en geobsedeerd door de dood.
Ze schildert dieren die mooi zijn, mergelt ze dan uit en het laatste schilderij is telkens een van de overgebleven botten.

Als de vrouw aan het 2e schilderij van Isabelle begint vraagt ze wat de bedoeling is, en dan mag ze de schilderijen die de vrouw gemaakt heeft zien.
Meteen beseft ze dat ze hier nooit meer levend weg gaat komen en ze probeert nader tot de vrouw te komen.

Rate this:

Dit is echt mijn lievelings gadget …….maar dan wel in’t zwart 🙂

Wie mij een beetje kent weet dat ik een boekenworm ben.
Ik lees graag en veel en ik heb een aantal jaren geleden een e reader gekocht, een BeBook waar ik erg tevreden over ben.

Het grappige van een e reader is dat je overal kunt lezen alsof het om een echt boek gaat, zonder schitteringen op het scherm en je hebt de mogelijkheid om, met het gewicht van een boek duizenden boeken bij je te hebben.
In bed lezen kan alleen met de lamp aan en, dat is niet altijd even handig.

Ik was daarom blij verrast om te horen dat er een e reader is met ingebouwde LED verlichting die op het scherm schijnt, dus niet erachter zoals bij een laptop of tablet.(Thanxs Peter)
En lezen op een laptop of tablet is uiteindelijk heel erg onrustig voor je ogen dus….misschien moet ik die maar……
Wat ben ik blij dat ik het gedaan heb!
Het is een superapparaatje!
Het scherm is 6 inch en de verlichting is perfect.

Maar goed……eerst moest ik hem dus bestellen, en toen kwam de eerste moeilijke keuze…….welke kleur?
Roze of zwart?
Iedereen die mij kent weet dat ik een “trauma” opgelopen heb door mijn moeder vroeger.
Die was helemaal gek op alles wat je maar in roze kon krijgen.
Nou….jullie raden het al…ik heb zwarte gekozen.
Nu zit er een feature op de e reader nl, dat ie, met een speciale cover in “slaap kan vallen”
In de cover zitten magneten en die zorgen ervoor dat het apparaat ik slaapstand gaat.
En als je hem weer openklapt (net als een echt boek) dan “wordt ie weer wakker”.